Powrót taty do chaty

bardzo smutny obrazek z zycia :(
chwała Bogu,ze Ja tego nie przezyłam miałam biedne
dzieciństwo lecz szczęśliwe
wychowana na wsi nie było lekko
pozdrawiam:)

Smutny obrazek z życia niejednej rodziny.

smutno ale pięknie pozdrawiam

Fajny wiersz..kochać zwierzaki to nie grzech ale
reszta treści zatrzymuje i daje do
myślenia..POZDRAWIAM SERDECZNIE.

Smutno ale świetnie pokazany obrazek z życia!
Pozdrawiam:-)

zdarzają się jeszcze tacy/prostacy?.....myślę że Ty
nie jesteś w takiej sytuacji..

Dzięki Bogu, że na psa tatulek tylko patrzy..brrrrrrr
Mimo wszystko wesołego dnia:)

Smutne, ale pięknie to opisałaś Koncha, wiersz mi
bardzo bliski. Pozdrawiam bardzo serdecznie

Olu, G_G, Grażynko, dziękuję, że odwiedziliście, moje
skromne "domostwo"
Pozdrawiam i życzę udanego dnia:):):)

Bardzo dobrze ujęłaś to wszystko w wierszu. Podoba mi
się. Są na tym świecie tyrany i nic sobie z tego nie
robią. Z takim trzeba walczyć i koniecznie odsunąć od
rodziny, jest takie prawo. Serdecznie pozdrawiam.
Błogosławionej niedzieli i pozostałych dni.

G_G, psa już dawno nie mam, a mąż na Łonie Abrahama
wypoczywa, myślę, że nawet bez piwa..., a przynajmniej
mam taką nadzieję,że tam jest całkowita abstynencja:)

Bezpardonowo i podmiotowo wobec rodziny, nie tak
postępuje prawdziwy mężczyzna. Cóż, tylko współczuć
całej rodzinie, psu także. Pozdrawiam i podziwiam, za
wytrwałość dzielną Konchę. Miłej i spokojnej niedzieli
życzę.

Olu, dziękuję za odwiedziny...
W moim dzieciństwie, nie było ani alkoholu, ani psa,
była za to bieda.
W małżeństwie, przygarnęłam psa, a alkohol,
przyczłapał za mężem i został...jego najlepszym
przyjacielem:(

Znam to z dzieciństwa, bardzo przykre. Pozdrawiam