Czas
To prawda
Nie ma już nas
Są dwie osoby
Między nimi czas
Czas przeszły
Czas były
Z uśmieszkiem na twarzy
Który zakpił ze mnie
Z uczuć
Z wiary
Z marzeń
Bywał okrutny
Lecz jest też łaskawy
Bo płynąc wciąż naprzód
Goi życia rany
Piaskiem zapomnienia
Sypiąc prosto w oczy
Wciąż pozwala iść dalej
I wciąż się podnosić
autor
arabica
Dodano: 2005-12-09 08:05:46
Ten wiersz przeczytano 404 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.