Pożegnanie...
Tego dnia było ciepło, świeciło
słoneczko.
Był to przecież piękny, czerwcowy
poranek.
Nic nie zapowiadało, że ten dzień
na zawsze zostanie w pamięci rodziny.
Rano zadzwonił telefon.
Podniosła i usłyszała głos swojego
siostrzeńca Tomka.
Smutnym, łamiącym głosem oznajmił,
że żona poczuła się bardzo źle
i została odwieziona do szpitala.
W chwili kiedy dzwonił, była już
na łóżku szpitalnym nieprzytomna,
bez żadnego kontaktu z mężem
i czuwającą przy Niej rodziną.
Kobieta pod ciężarem wiadomości
zachwiała się i szybko oparła się o
ścianę.
Bardzo lubiła Agatę i był to dla niej
ogromny, niespodziewany cios.
Łączyła je jakaś niewidzialna więź.
Dzień powoli chylił się ku końcowi.
Na linie suszyło się pranie.
Pomyślała, trzeba pozdejmować te
rzeczy,
bo nagle może zmienić się pogoda.
Powoli zdejmowała pranie myśląc o Agacie:
Co u Niej,
czy wybudzi się ze śpiączki,
czy wyzdrowieje,
czy wróci do swoich (jeszcze
potrzebujących matki) dzieci?
W pokoju razem z mężem składali pranie.
Nagle kobieta usłyszała kroki na schodach
i poprosiła męża, żeby otworzył drzwi.
Zrobił to natychmiast
ale za drzwiami nie było nikogo.
Zaraz po zamknięciu drzwi,
zadzwoniła komórka i Tomek oznajmił,
że właśnie przed chwilą Agata odeszła.
Usłyszała tylko słowa męża :
" to Agata przyszła się z Tobą
pożegnać..."
GabiC
Komentarze (24)
musiała to być bardzo silna więź między kobietami.
Słyszałam o takich przypadkach.
Jazkółko
Joasiu,
bardzo dziękuję.
Życzę szczęśliwego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:))
Opowiadanie przesiąknięte metafizyką.
Platon twierdził, że każda dusza jest nieśmiertelna,
bo to, co znajduje się w ciągłym ruchu, jest
nieśmiertelne.
Pozdrawiam
Marku dziękuję bardzo za odwiedziny, czytanie,
zostawiony komentarz, pozdrowienia, punkty.
Życzę miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:)
Kochani Poeci proszę pamiętać,
że autor tekstu, nie jest Pe-lem.
Poruszające. Ja wierzę w takie historie.
Pozdrawiam serdecznie.
Wzruszająca historia więzi między dwiema kobietami...
Są sprawy na t świecie, o którym ni filozofom, ni
fizykom się nie śniło...
Pozdrawiam serdecznie
Pełen smutku, życiowy przekaz potrafi poruszyć chyba
każde serce. Z pewnością znajdzie się wielu
niedowiarków w takie właśnie opowieści, ale ja do nich
nie należę. Wierzę, że mogło być tak jak opisujesz, że
bliska osoba przyszła się pożegnać. Są rzeczy, które
trudno wyjaśnić, a jednak mają miejsce i wielu to
potwierdza.
Pozostając w refleksji przekazu,
pozdrawiam Gabi.
Marek
Grażynko dziękuję bardzo za
odwiedziny, czytanie,
komentarz, pozdrowienia,
punkty. Życzę dobrego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:)
Przejmująca, smunta historia,
aż ciarki mnie przeszły, ale ja wierzę w tego typu
sprawy, wiem że one mają miejsce, kiedyś też czegoś
poodbnego doświadczyłam i znam z opowiadań innych,
także.
Pozdrawiam Cię serdecznie, za dobrze napisaną treść,
rzecz jasna ocenę zostawiam :)