Poznałam smak miłości niemożliwej

Tobie kochanie... Widzisz, nawet tu nie wolno mi umieścić Twojego imienia...

Wiem , że nie możemy być ze sobą
i żadne słowa tu nie pomogą...

Wiem, że każdym kolejnym spotkaniem
ranimy siebie jeszcze bardziej...

I choć wiem o tym doskonale
nie umiem tego powstrzymać
nie chce tego zaprzestać
choć nie powinnam nawet zaczynać...

I na nic nie liczę,
niczego od Ciebie więcej nie wymagam.
Wystarczy, że znowu spotkamy sie jutro,
pocałujesz mnie i z Tobą pogadam.

Wystarczy, że przytulisz, otrzesz łzy,
ukołyszesz do snu...

Wystarczy, że od czasu do czasu
napiszesz do mnie.
Będe wtedy wiedzieć,
że wciąż pamiętasz co między nami było
o tym co nas połączyło...


Więc czemu do oczu cisną mi się łzy???

Ja chyba kocham... Sama w to nie wierzę... Przecież to nie ma sensu. Więc dlaczego brnę w to dalej? Na końcu tej drogi będzie tylko cierpienie... Ale może warto dla tych kilku chwil w życiu???

autor

czarnulka20

Napisany: 2005-01-28 Dodano: 2005-01-28 21:52:20

Ten wiersz przeczytano 5539 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie