Pozostały już tylko wspomnienia

Mieliśmy siąść na dachu,
w noc gwieździstą, taką jak ta.
Pamiętasz?
Wiem-zabawne.
Lecz gdy jesteś obok,mój lęk wysokości
i wszystkie inne lęki,
Stają się być lekkie jak mgła,
Jak rosa, która z rana powleka świat,
Jak ten letni wiatr.
Słyszysz?- woła nas
Lecz ja tu, a ty tam
Odległość podzieliła nas
I minął rok, ciekawe czy pamiętasz jeszcze nas…
Bo ja pamiętam tę noc,kiedy mieliśmy na dachu siąść
I brnąć przez srebrzysty ocean gwiazd.

autor

fiołek_19

Napisany: 2010-05-09 Dodano: 2010-05-12 11:20:02

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Monolog Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie