Pragma

Mój miły pierwszym spojrzeniem
roztrwonił nasze nadzieje,
miałam być blisko,
a tak nam daleko
- przez Twoje rozsądne milczenie…

Mój miły pierwszym uśmiechem
zamknął mi usta goryczą
Nie bój się ranić,
nie bój się kłamać,
czasy nas wkrótce rozliczą…

Mój miły umarł – bez Boga, bez ludzi,
w niebiosach przebrała się miara,
chciał być rozsądny,
a wszystko stracił
bo myślał naiwnie,
że rozum to wiara!

autor

Micheasz

Dodano: 2007-03-02 10:32:22

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie