Pragnąć
Pragnąć kogoś i pożądać, to uczucie dobrze
znane,
tym osobom, co do siebie są bez przerwy
przyciągane.
A przyciąga je ciekawość i pragnienie bycia
blisko.
Zapach, oddech, ciepło ciała i nieznane nam
zjawisko.
Które każe ciągle myśleć, gdzie osoba jest
ta druga?
I godzina bez tej drugiej, staje się
okropnie długa.
Więc zadajesz to pytanie, co w zasadzie nic
nie zmienia,
Gdzie jest miła i co robi,? Gdzie
przebywa, gdy jej nie ma?
O czym myśli, gdy się kładzie do łóżeczka
spać znów sama,
Znowu usnąć wszak nie możesz i się kręcisz
aż do rana.
Z rana znowu od początku myśli w głowie
kołatają,
Czy ją ujrzysz dziś na jawie, czy znów
myśli pozostają?
Lecz uczucie to, choć męczy i przyprawia o
ból głowy,
Lecz nie zmieniłbym go za nic, chyba, że
nie jestem zdrowy.
Andrzej Pisarski
Komentarze (9)
Zauroczenie, miłości, fascynacja - meczą, ale
codzienność nabiera barw i bajka się staje. Ładnie tu
to opisane, a rada Krzemanki cenna. Pozdrawiam :)
Ja też wielkie mam pragnienie
tak mnie coś w dołku gniecie
żeby chociaż w rzeczywistość
zamienić pragnienie.
A mam je takie, w sekrecie powiem wam
chciałbym jeździć mercedesem...
a syrenkę mam
Pozdrawiam serdecznie
Bo to miłość właśnie...
(Posłuchałabym rad Krzemanki)
Pozdrawiam :)
Ladnie:)
Ładnie o zauroczeniu. Myślę, że powinno być "A
przyciąga je ciekawość" zamiast "A przyciąga ich
ciekawość", chyba że chodzi o dwóch mężczyzn wtedy ok;
"każe" od kazać. Miłego dnia.
Ot zakochanie :)pozdrawiam
I jeszcze popraw "nie ma":))
Może być.
"...Tym osobą, co do siebie są bez przerwy
przyciągane..."
tym osobom - popraw i uciekło "e" w ostatnim wersie.
Nieźle:))