Pragnę wierzyć
Tak bardzo pragnę wierzyć że
jest gdzieś taka kraina
gdzie łąki pełne zieleni
gdzie życie śmiercią się nie kończy
a śmierć nowe rozpoczyna.
Tak bardzo pragnę wierzyć że
jest miejsce gdzie pytania
nie pozostają bez odpowiedzi
Tam każda zraniona dusza dozna ukojenia
odnajdzie spokój ducha
uchroni przed cierpieniem.
Tak bardzo pragnę wierzyć że
tam tysiące motyli kolorami się mieni
ogrzewają się w ciepłach promieni.
Noce mniej samotne
sny kolorowe
tam niepotrzebna jest nadzieja.
Tak bardzo pragnę wierzyć.
Komentarze (20)
Ja rowniez chce bardzo. Ladny wiersz. Serdecznosci.
Wierzyć w coś trzeba,
a życia się nie bać!
Pozdrawiam!
pięknie i warto wierzyć .. jest taka kraina ..
Bardzo ładny wiersz,jak dobrze ze tu ta nadzieja
jest:)
Tematyka to raczej wiara.
Ciekawie poprowadzone myśli.
O krainie w której nie potrzebna jest już nadzieja.
Pozdrawiam :-)