Pragnienia

Ogromne krainy
łaknące życia światy
potężna natura
zatarte prawdy szlaki
w kagańcu historii
my prawdy szukamy
na lądzie
w powietrzu, wodzie
z wiatrem marzenia
puszczamy
braknie nam chęci
czy nie mamy wiary
a może kłamstwem
oczy zasłaniamy
a to co jest ważne
prędko omijamy
zostawiamy w tyle
ciągle idąc dalej
zrozumieć pragniemy
siebie omijając stale
własne myśli
pragnienia
potem gorzkie żale,
duma nas unosi
czy honor nie pozwala
życie o nas zapomni
cierpienie nie tak zaraz
jesteśmy ponad nim
pragnieniem które żyje
z bólu rodzą się owoce
nauka je odkryje
to co nas określa
dawno w nas już żyje.

autor

Sarcatriel

Napisany: 2000-01-30 Dodano: 2006-12-13 00:02:58

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie