Pragnienia
Tysiące wierszy w trawach wyszeptano,
wiatr je porywał, rozsiewał po łąkach,
poetów nie ma - wiersze są na pewno,
pachnące wiosną i błyszczące słońcem.
Spójrz, pogubiono wersy
w bieli stokrotek, w soczystej zieleni,
poukładajmy świat,
świat pragnie poezji,
nie na darmo nocą
pięknie
śnimy.
Komentarze (33)
Pod Bronią się podpisuję obiema rękoma. + i Dobrej
nocy.
Słusznie, świat pragnie poezji, jak te stokrotki wody.
Piękne słowa. Pozdrawiam.
Bardzo się podoba!
Pozdrawiam :)
Zgadzam sie, kupuje w calosci :)
Pozdrawiam :)
Zgadza sir
Ładnie:-)
Pozdrawiam marcepani:-)
Zaczarowałaś literkami :-) bsrdzo na tak ... uspokoił
mnie ten wierszył
"świat pragnie poezji", więc śnijmy...
Pięknie.
Ale czy świat pragnie poezji? Hmm...
Pozdrawiam :)
Piękny wiersz :)
Podpisuje się Pozdrawiam Marcepani
Ładnie, cieplutko+:) pozdrawiam
Noc to jest poetka najbardziej senna.
No i jest. Poezja :)
O, jaki ładny wiersz.
Odważę się i zaproponuję zamiast /na darmo/ - /na
próżno/, chociaż nie wiem, czy to dobry pomysł:(
szczaw to wiosenna poezja :)