Pragnienia

Białe atłasy i pachnące bzy,
chcę na śniadanie rankiem.
Do tego jeszcze skowronka śpiew,
gdzieś nad różanym gankiem.

Potem na deser z nad Morza Czarnego,
skrawek ciepłego słonka,
szum oceanu, śpiew fal na morzu,
i szept cichego dzwonka.

Na obiad proszę trzy mercedeski,
takie pachnące, rózowe,
do tego uśmiech Twój osobisty,
i cztery gwiazdki majowe.

Potem pod wieczór, gdy słonko zgaśnie,
chcę wrzosu leśnego,
a gdy już całkiem świat nam zagaśnie,
proszę o ptaka pięknego.

Gdy gwiazdy niebo nam przyozdobią,
chcę porozmawiać z księżycem,
to na kolację, więc nie odmawiaj,
resztę już dopożyczę.

Z marzeń moich pożyczę radość,
ze snów to co wyśnie,
więcej już nie chcę i tak za dużo,
Ciebie sobie przyśnię.

autor

Alicja67

Dodano: 2008-04-07 12:17:54

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie