PRAGNIENIE

nieustannie mam pragnienie
to taki nawyk stworzony i odkryty
tylko obok ciebie cichutko
tak zwyczajnie by być

zobacz chmury błękitne na niebie
płyną chce się żyć
a my wciąż razem chociaż oddzielnie
smutek to tylko sen melancholia
co wpina nadzieje zimą w śnieg za oknem

i tak jest biało zasypany świat intymnie
a nikt nie wie ze jesteś znów przy mnie
pędza samochody przed siebie
a drogi z kierunkiem na skrót jedynym

nie skręcą nawet pociągi na tory boczne
bo pociąg jest w tobie i we mnie
i nawet wielcy ważni ci co koronę mieli
nie przeszkodzą w drodze wspólności

bo każdy ton dusz muzyką ściele
to co przeznaczone nam los wymości

Łódź,30.12.2008 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2008-12-30 00:34:22

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie