Pragnienie miłości.

W pokoju zamyślona słyszy jego kroki.
Strach w oczach,czego może chcieć.
Chwyta ją za rękę,szarpie przyciąga do siebie.
Nie..rób mi tak jeszcze,usta jego całują jej.
Przecież tego chciała tego pragnęła.
Ona całuje jego,ich ciała tańczą w rytm miłości.
Dotyk goni dotyk,pocałunek odpłacony pocałunkiem.
Ich ciała płoną,nastaje nowy dzień.
Budzi się.Jego nie ma.A pościel jeszcze pachnie ogniem ich ciał.

autor

Bunia

Dodano: 2010-10-06 20:21:41

Ten wiersz przeczytano 972 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie