I prawdą jest, że nienawidzę...
Każdego dnia dostaje w twarz
od Twojego istnienia
I prawdą jest, że nienawidzę Cię
pamiętać
Nie wiem czym jest sen,
bo nocą przychodzi mgła ubrana w Twoje
oczy
Usta suche od wiatru pragną czułego
uścisku
a oczy pełne łez żądają Twojego widoku
Odchodząc szła za Tobą cisza
zadając mi przeszywający ból
I łudzę się, że w Nas wierzyłeś
I prawdą jest, że nienawidzę Cię
pamiętać...
Komentarze (2)
bardzo ludzkie, naturalne.. i takie prawdziwe. Tak
cięzko to powiedziec o osobie ktora się kochało. Tak
jak płacz potrzebne są takie uczucia, takie wiersze
Świetny wiersz... Poruszył mnie bardzo, może dlatego,
że jest "opisem" moich teraźniejszych uczuć... "I
prawdą jest, że nienawidzę Cię pamiętać..." - według
mnie bardzo trafne ujęcie istoty i sensu wiersza...