Prawdzie w oczy.

Omijales me pytania
nie znajdujac odpowiedzi,
wykrzykujac swoje racje,
oklamujac ciagle siebie.

Egoizmem twym spetana,
despotyzmem udreczona,
tak konala milosc biedna,
jak ptak z chlodu zima kona.

A ty twierdzisz, ze wciaz kochasz.
Ja twarz zwracam w druga strone.
Zechcesz pojac chociaz troche-
Musisz w oczach mych utonac.

One sil nie maja kochac,
bo w nich tylko ciemnosc zalu.
Miej odwage w nie popatrzec,
jak zmarzniete umieraja.

Wersja poprawiona po dyskusji z bejowym przyjacielem..dziekuje ci.....

autor

Maeuslein

Dodano: 2006-07-24 06:20:23

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie