Prawdziwa ja

Dla tych którzy czują się niezauważani w tym całym świeie

Za szybą doświadczeń moich stoję niewidzialna
I choć chcę być ujrzana, ukrywam się
I choć przemawiałam razy wiele nikt, nie słyszał mnie
Nad szczątkami skrzydeł moich stoję niewidzialna
I choć mogę je skleić, boję się
I choć niegdyś na nich latałam, teraz nie uniosą mnie
Nad czarnym grobem moim stoję niewidzialna
I choć mogę z niego wyjść, nie obudzę się
I choć wokoł pełno ludzi, nikt nie pożegna mnie

autor

oksana16

Napisany: 2006-07-02 Dodano: 2006-07-02 19:51:26

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie