prawie erotyk jesienny
chyba się miła łudzisz
szepcząc mi mocniej Grzesiek
jakżeż mam kochać ludzi
gdy taki piękny wrzesień
gdy fiolet na polanach
mieni się zadziwieniem
nie proś mnie ukochana
o słowa jak kamienie
nie każ mi obiecywać
wierszami czy też prozą
gdy dusza ledwo żywa
tańcuje z panią brzozą
nie mów bym się obudził
z zachwytów i uniesień
nie umiem kochać ludzi
gdy taka piękna jesień
autor
z nick-ąd
Dodano: 2016-09-11 17:10:38
Ten wiersz przeczytano 836 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
dla mnie cudowny wiersz, w formie i niecodziennej
tresci, a ostatnia strofa - na pamiec!:)
pewnie że mozna... ale czy trzeba?
Grzesiek'- można ludzi i jesień. Pozdrawiam :)
Uśmiechnęłam się przy "mocniej Grzesiek" i z tym
uśmiechem doczytałam do końca. Miłego wieczoru:)
a nie można i to i to kochać?