Próba oczyszczenia Judasza

Oj, Judaszu, Judaszu
wpakowales się
za parę srebrników.
Wpakowałes się
w błoto
po same uszy.
I kto ci teraz rękę
poda w potrzebie?
Zdławia cię wyrzuty sumienia
ciasna petla wisielczej liny.
Marnie zginiesz, potępiony
i na wieki przeklna twe imię.

I po co ci to było, Judaszu?
Dlaczego nie zadrżala ci ręka,
gdy po zapłatę sięgała?
Bolesć przyszła za pózno.
Żałujesz za grzechy?
No, powiedz... żałujesz?
Teraz tak.
Gdy już nic zrobić się nie da.
Już oczyszczon z zarzutów nie będziesz.

A jednak...
wypadałoby podziękować ci, Judaszu.
Gdyby nie twa lekkomyslna zdrada,
nie byłoby łaski zbawienia.

autor

Canis_Luna

Napisany: 2006-09-05 Dodano: 2006-11-05 21:40:16

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie