Profesor
Nie mogę zasnąć,więc siadam i piszę,
muszę z siebie wyrzucić to co
mnie dusi:
nauczyłeś mnie kochać,
śmiać się,marzyć,śnić,
nauczyłeś mnie wiary w siebie,
więc teraz bardzo Cię proszę
naucz bez Ciebie żyć.
Pokazałeś co nieznane,
obdarzony zaufaniem,
powiedziałeś wiele słów,
pokaż teraz inny świat.
Naucz chodzić bez Twych stóp,
naucz mówić bez Twych ust,
Twym powietrzem nie oddychać,
i nie płakać Twymi łzami.
Profesorze ta nauka nieskończona
i ta miłość nie spełniona.
autor
czarna perelka
Dodano: 2006-08-18 09:54:44
Ten wiersz przeczytano 806 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.