Przemowa

Nie chcę być wspólczuciem snuta
i litością dotykana,
ja nie po to się zrodziałam,
abym była poniżana.
Nie chcę skał w ogrodzie swoim,
nie chcę lodu tu wokoło,
ja chcę serca i ludzkości,
czy ja proszę o tak wiele?
Do Was mówię,do Was ludzie,
nie do skały czy do lodu,
ludzkie serca macie w sobie,
to po ludzku postępujcie.
Bo co z tego,że sympatia,
bo co z tego ,że współczucie,
najpierw sami pokrzywdzicie,
potem ta żałosna maska.

autor

czarna perelka

Napisany: 2006-08-07 Dodano: 2006-08-20 10:02:54

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie