Próg zapomnienia....
Mówią, że słowa ranią
lecz
czasem rani milczenie
kłamstwa zadrą tkwią w sercu
zabija
nas odrzucenie
a
przecież było tak pięknie
słów
czułych źródełko biło
teraz
jak na lodowcu
zgasło, co żarem się tliło
wymazać przyjdzie z pamięci
najczulsze serca westchnienia
wtapiając w szarą codzienność
przekroczyć próg zapomnienia…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.