Promień
To jak po białej sukni spływa,
ochoczo szukając Twych oczu,
promień - i bijąc na oślep zaczyna
rozjaśniać drzwi serca w półmroku.
Bo te usta Ciebie pragną,
gdy w studni wody brak,
napoić czułością słodką,
której z łez biorą smak.
autor
amoreuse_diva
Dodano: 2006-06-30 18:05:48
Ten wiersz przeczytano 499 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.