Prośba
Dedykuję ten wiersz wszystkim tym,którzy się nie poddają z powodu nieszczęśliwej miłości...
O nic więcej nie proszę
o szczęście?
Tylko co jakiś czas...
Jedynie proszę o błogi spokój
utopijną ciszę
w której się zawieszę
Nie proszę o bogactwo
ani o hektar lasu
ani o życie
Nie wiem czym jest miłość
Lecz wiem
czym jest czekanie!
Marzenia o zgrozo
spełniły się
a szczęście okazało się trucizną
Dość snów dość marzeń
pora wstać
i iść dalej!
Zepsuty Ideał
autor
Zepsuty Ideał
Dodano: 2006-08-27 16:03:08
Ten wiersz przeczytano 624 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.