Prośba

wiersz gwarowy

Prośba

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego
pomózcie mi Panie Boze napisać o zyciu
chłopskiego ludu góralskiego…
Niek się hyr od Hol, daleko
po świecie poniesie ze nojzdrowiej zyć
w Holak przy potocku w lesie, abo do słonecka
na płaśni w dolinie, kany Twoja Bozo miłość
prosto do serc zynie….
Ka słonecko zaziero wceśniej jako w dole,
temu wceśniej wstajom do roboty w pole,
wtej kiedy ranne wyzierajom zorze i Panu Bogu
za to dziękujom w pokorze…
Za to ze jesce majom casu, fto wie kielo,
ale nie musom lezeć w dóma na pościeli.
Na takiej dziedzinie blizko chmur w sałasie
rodzom się śwarni chłopcy i dziewcęta nase…
Słonecko ik do zycio wceśnie rano budzi
i zimno woda w źródle pragnienia ostudzi…
Budujom chłopcy dómy,kosom płone siana,
inni pasom owiecki na górskik polanak…
Dziywcęta tyz od rania w gospodarstwie
słuzom, abo siednom oddychnąć kie roboty duzo…
Nie siedź dziywce przy wodzie woło na nie tata…
ino się uwijoj zanim słuzom lata, bo kie starość przydzie
i poskurco ciało,wtej sie nie zrobi telo, kielo by się wciało…
Dychnom kwile, zaś jakomsi robote wybierom,
abo grabiom siano,abo grządki pielom.
Wartko się uwijajom zanim pore dni susy i wiaterek duje,
kozdo tyz syćko wce wyprać zakiela pogoda…
Wartko,wartko, warciućko, marnić casu skoda.
Syćka som jest zdrowi choć jedzom moskole i syćkie gębusie
cyrwone,wesołe…
Plemie nase góralskie długo scęściem się ciesyło,
pokiel nom niepile światło zaświeciyło…
Przywieźli nom z dolin niepile choroby,kłopoty i zepsucie
i inne sposoby, coby zatruć dziedzine i cyściućkie wody….
Podziały się proste chłopskie staroświeckie dómy
a kozdy drewniany piyknie wyrzeźbiony…co zyły
zyciem ludzi ,śmioły się płakały i razem z górolami
kansi się podziały…
Nastały inne casy , muzyke wyśmioli i gware nasom rodnom
choćkie serce boli, kie cuje nowe idzie tamto sie nie wróci
trza wartko napisac jak było i więcej się nie smucić…
Ze nase dziedziny cepry wykupujom a Górole jak obcy u sobie sie cujom…
bo gwara nasa rodno tyz sie im nie widzi temu godać po góralsku
nie jeden się wstydzi…
Ino papież Polok góroli pokwolył i nad nasom zagładom
scerze sie pozolył.. .
Miłyz Mocny Boze ,jako sie to stało ,ze sie moje serce w Holak zakochało…
i syćko co pisem widzi z jednej strony bez lodowom sybe i bez las zielony…
A moze jest inacej ,niek mi wto zaprzecy moze się darmo lękom o tom holnom dziedzine
na bozym świecie…choć biydnie bywało,ane scyrze, zdrowo…
Piyknie Cie Panie Boze pytom…zachowoj go, i muzyke i gware i zwyki,
dlo nasyk dzieci…zachowoj….

autor

skorusa

Dodano: 2011-01-04 09:16:46

Ten wiersz przeczytano 990 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie