Prośba

"Nadzieja - siostra lęku, matka prośby, kornej niemocy starca opiekunka."

Choć między nami ciemną przepaść
I kamienie na drodze
Złe spojrzenia ludzkie
Zwykła zawiść i złorzeczenia
Ja wierzę, że będziemy razem
Trzymali się za ręce
Szli tam, gdzie będzie szczęście
Nie zatrzyma nas nic
Nasze dusze zatańczą nad przepaścią
Będziemy śmiać się z tych, co źle nam życzą
Poradzimy sobie z problemami
Choć droga będzie trudna
Najważniejsze byśmy trzymali się za ręce
Bo gdy ja upadnę Ty pomożesz mi wstać
Bym i ja mogła pomóc Tobie…
Wierzę, że nigdy się nie zatrzymamy…
Tylko nie wyjeżdżaj…

autor

Wilwiczja

Dodano: 2007-10-16 21:34:03

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie