Prośba
Póki śmierć nas nie rozłączy,
póki śmierć nas nie rozdzieli,
pozwól oczy mi wciąż topić
w głębi jezior twoich źrenic.
Póki w piersi bije serce,
póki jeszcze tutaj jestem,
pozwól niech me troski koi
twoja skroń przy mojej skroni.
A gdy przyjdzie ruszyć w drogę
i pójść tam, gdzie trzeba odejść,
nim mnie wieczne cienie połkną,
trzymaj mnie za rękę mocno.
autor
Czarek Płatak
Dodano: 2020-08-02 11:49:13
Ten wiersz przeczytano 1065 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Niesamowity wiersz. Pozdrawiam :)
Prośba niesamowita, wyjątkowa, bo i taki temat.
W zasadzie - to na takie prośby nie ma negatywnych
odpowiedzi.
Przepiękny wiersz.
Gdy miłość jest prawdziwa, wszystko przychodzi samo :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiersz piękny, ale niechaj peel jeszcze się cieszy tym
co tu i teraz, a gdy przyjdzie "zegarmistrz światła
purpurowy", niechaj będzie przy nim dotyk bliskiej
dłoni...
Pozdrawiam Czarku serdecznie :)
Hej, Czaro!
Niech pl zaczeka, jeszcze cienie się nie dłużą,
jeszcze dużo do przejścia. :) Razem, ręka w rękę. :)
Pozdrawiam serdecznie : )
Piękny wiersz - miłość najważniejsza :-)
pozdrawiam:-)
Piękna Prośba.
Pozdrawiam z podobaniem. :)
Piękny wiersz- prośba wersami wyrażona...miłość niech
przetrwa póki...tylko że ta miłość rzadko gdzie
dzisiaj trwa do śmierci,nie wytrzymując próby
czasu...miłej niedzieli.
Cienie nie muszą być wieczne...
Pozdrawiam z podobaniem Czarku :)
Za innymi powtórzę, przepiękny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj :-)
Znakomity wiersz. Mimo pojawiającego się tematu
odchodzenia, ciepły i spokojny.
Bo wszystko rozpada się w swoim czasie, ale nie
miłość.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Uroczy wiersz, rozmarzony o miłości prawdziwej, pełen
uznania, z wielką przyjemnością czytam, pozdrawiam
serdecznie, miłej niedzieli.
Ładnie, mimo sporej ilości zaimków:)
Co myślisz Czarku o zamianie "mi wciąż" na "nadal"
"niech me" na "niechaj"? Miłej niedzieli:)