Prośba do losu

wspomnieniami chcę
rozpalić rzeczywistość
przywołać radość życia
z tamtych lat
gdy wszystko było piękne oczywiste
ze szczęściem się żyło
za pan brat
los nie daje wszystkiego na zawsze
uznał że otrzymałam zbyt wiele
za nienależne zasługi
za młode lata słoneczne dni
spłacam smutkiem losowi długi
mimo zwątpienia
mam prośbę do niego
niech pozwoli nie zapomnieć
mądrych ludzi pięknych chwil
życia szczęśliwego

autor

Syringa

Napisany: 2014-03-21 Dodano: 2014-03-21 05:27:09

Ten wiersz przeczytano 1149 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie