Proza życia
hulałeś jak ten wiatr w polu
co zerwie dach lub pogłaska
fale się tłukły o brzegi
twój spokój spływał jak łaska
postaci wypatrywałam
na każdym życia zakręcie
gdy przychodziłeś truchlałam
topiłam się w tym momencie
ciągle piękniejszy do bólu
niszczący i tajemniczy
tuliłeś i odrzucałeś
tych tąpnięć nikt nie policzy
.............................
a w domu mówią
normalnego
chłopa szukaj
czas leci
za późno będzie na dzieci
autor
judyta1
Dodano: 2013-04-09 12:07:32
Ten wiersz przeczytano 1863 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Proza życia, to przyjaźni kat, śpiewał
G.Markowski.Podoba mi się Twój wiersz.Pozdrawiam
Jak kochać to takiego, co się ob raca w tłumie,
takiego co ma serce, co kocha i rozumie,
dobry wiersz, pozdrawiam
Myślami-pozdrawiamy z kompem/ skacze mi:)/
Mądrymi muślami Karat Twój wiersz ocenia!
Judytko! Tak, chłopa szukaj- nie lenia:)
A tak na serio: ciekawe to nasze życie!
wiesz co ? rozłozyłaś mnie na łopotki końcówką...
normalnego chłopa szukaj ...
pozdrawiam:)
Romantycznych uniesień dusza sobie szuka, a tu proza
życia do rozsądku puka! Pozdrawiam!
"normalnego
chłopa szukaj"...jestem za:)
Swietny wiersz.Pozdrawiam:)
Podoba mi się.