Przebiśniegi
Słońce promienie roztacza
resztki zimy już wyprasza.
Wiatr północny psotnik wielki
wciąż rozprasza ciepło wszelkie.
Urok wielki ma też zima
kiedy mróz tak mocno trzyma.
Dzieci radość mają wielką
jak bałwana razem lepią.
Gdzieś głęboko za lasami
wiatr tańcuje z promieniami.
Piękna panna wolno kroczy
bukiet szczęścia trzyma w dłoni
Swój kobierzec wnet rozłoży
wielką radość w serce włoży.
Ptak zaśpiewa pośród krzewów
już rozkwitną przebiśniegi.
Komentarze (22)
Jak bardzo bym chciałążeby przyspieszyła kroku
zdecydowanie tak bardzo tęsknimy za nią i za tym
kolorowym kobiercem.
Ładny wiersz wiosenny.
Uwielbiam przebisniegi kiedy one przebijaja sie przez
snieg....wiem ze wiosna juz przyszla...taka oczekiwana
i upragniona...z usmiechem:)
Poszukam tej panny w lesie niech przebiśnieg mi
przyniesie, Tak to pięknie powiedziane.
Czemu wiosna nie jest panem? Wziął by bukiet w ręce
obie i wręczył mi dziś w dniu kobiet.
"Piękna panna wolno kroczy" i już.. już prawie ją
widać i poczuć można w ożywczym wietrze nadziei. Ptaki
nad ranem już śpiewają i kwitną pierwsze kwiaty.
tak lekko i tanecznie Wiosna już u Ciebie świta.Oj
niech już przyjdzie, wszak tych bałwanów raczej dzieci
nasze mało ich tej zimy lepiły ;)
Uwielbiam przebiśniegi...u mnie w ogrodzie już kwitną,
śliczne jak Twój wiersz ...
lekki, rytmiczny wiersz o Pani Wiośnie i
przebiśniegach :o)
dobrze się czyta i za to plusik
pozdrawiam, Emi...