***Przebudzenie ***
Cuda zdarzają się tylko tym, którzy nie zamykają się w sobie.
Rwała swe życie na strzępy
jak list potajemnie pisany
Nie czuła już bólu niszczenia
Nie czuła radości tworzenia
W jej oczach pustka głęboka
i głupi uśmiech na twarzy
Na kłódkę zamknięte serce
i lodowate wciąż ręce
Uczucia schowała głęboko
i nie wie bo…zapomniała
Że kiedyś była szczęśliwa
Że jako dziecko się śmiała
Niedawno się obudziła
ze snu tak głębokiego
Już teraz czuje i żyje
i to jest coś wspaniałego
Komentarze (24)
niech przebudzenie zaowocuje nową miłością
Niedawno się obudziła
ze snu tak głębokiego
Już teraz czuje i żyje
i to jest coś wspaniałego
**********************
podoba mi sie, a ten kawalek najlepszy:) slonka i
serdeczne posylam:)
pięknie jak ktoś się budzi po porażce pozdrawiam
Przebudzenie nie jest łaską, jest koniecznością,
jeśli przez życie iść chcemy z radością :-)
Widze Cie usmiechnieta ....wiersz robi wrazenie
Calusy cieplutkie Bogna
Najważniejsze, że sie wreszcie przebudziła. Bardzo
ładny, czytelny wiersz!
Przepięknie....i forma i treść bardzo gratuluję udany
wiersz;)pozdrawiam
Jakbym czytała,czasam moje myśli...
Tu któregoś dnia wstaje i nie wiem co to szczęście a
któegoś dnia wstane i będę szczęśliwa jak
nigdy.Przypuszczam,że dużo osób tak ma...
Więc życzmy wspaniałości jej wspaniałości
nich cieszy się ogromnie