Przed nowym

odtajały śniegi
w zagłębieniach bruzd
śnieżna resztka lutego
źdźbła ozimin marzą o kłosach
pełnych ziaren pachnących chlebem

pierwsze bazie
na czerwonych od mrozu gałązkach
wychylają puszyste główki
w stronę błękitnego nieba

leszczyna rozplotła długie warkocze
pod podmuchem ciepłego wiatru
będzie sypać złotym pyłem
malując na żółto oczy przylaszczkom

jeszcze moment
a w zielonych trawach
niewinne stokrotki utkają
świeży pachnący dywan

cebulki krokusów myślą o kwiatach
kruchych i delikatnych
zwróconych kielichem do słońca
by spijać krople rosy

jakiś ptak stroi struny
by swoim pięknym głosem
bez słów
wyśpiewać radość
która płynie wzdłuż i wszerz ziemi
idzie wiosna

powietrze dzwoni i śpiewa
odwieczną pieśń
budzącej się przyrody
posłuchaj tej melodii
zapisz jej dźwięki w sercu
a będziesz szczęśliwy - człowieku...

autor

karmarg

Napisany: 2017-02-23 Dodano: 2017-02-24 10:34:27

Ten wiersz przeczytano 1981 razy

Oddanych głosów: 72

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie