przed świtem
rosę nazbieram przed świtem
przemienię w kryształ szklisty
miłość w pucharki naleję
uczuciem wypełnię czystym
orzeźwię wiatrem tęsknoty
chciwie w żagle złapane
serca dam dar szczerozłoty
i słowo, które nie skłamie
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2006-07-09 01:02:33
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.