Przed Taize 2016- Dzbanek...
Ostatni wiersz z cyklu Przed Taize 2016
"Przed Taize 2016- Dzbanek rozbity dla
sztuki".
25.06.2016r. sobota 14:40:00
Przed Taize 2016- Dzbanek rozbity dla
sztuki,
Bo dusza artysty
Targała artysty osobą
Rzucając plugawe myśli,
Że dla uniesień kochanków
Dzbanek musi być rozbity.
Dzbanek rozbity dla sztuki
I nic po nim nie pozostanie,
Tylko kilka spojrzeń
Ludzkiego politowania.
Dzbanek rozbity dla sztuki,
Nie rozumiem tej twórczości,
Co sama niszczy czyjeś arcydzieło.
Sztuka ma czas przeszły i przyszły,
A, czy także teraźniejszy?
Dzbanek został skrócony o głowę
I zgasła najjaśniejsza gwiazda na
niebie,
Bo nowa trwoga
Poszła w eter
I lęk swój żywiołowy taniec zaczyna.
Szum nurtu
Przelewanej wody ucichł,
Dzbanek jest podziurawiony
I pozostaje tylko drżeć
Na widok poległych.
Podaj rękę
Zdejmij świat,
Bo astronomia trwa
Tak jak ogromny płacz.
Dzbanek rozbity dla sztuki,
A jego wielkie, drewniane ucho
Już nie jest zatkane watą,
Bo nowy artysta,
Wielki stylista
Nadał mu obłędnego wizerunku
I protezę z marmuru.
Zapraszam na jutro, myślę, że warto.
Komentarze (18)
Trudny, bardzo trudny wiersz w odbiorze, słowa to
sztuka, a sztuka to życie, zamknięte w dzbanie czasem
i skrycie i tylko artysta dzieła swojego, wie jakie
myśli zamknął dla czadu przyszłego...a jego
rozbicie...czy uwolni ludzkie życie,gdy dusza
zamknięta skomli tak skrycie...pozdrawiam serdecznie
!
tygo artisty Targała
moja dusza nie poznała
ale pra! - zno isto
tyk beskurców satanistów;
Thorgala a Nergala..
z treści (dramatycznej) wynika,
że rozbiłeś dzban Wodnika..?!