Przegrana teraźniejszość

Kropla za kroplą, drąży czas kamień
pękają więc skały, woda się sączy
słowo za słowem nie zmienia znaczeń
w jedno zdanie zawsze łatwo się łączy

ale przetarte szlaki bezkresu głupoty
pod parasolem chmury na cud czeka
nie ma nic aż tak ważnego do roboty
nie potrzebna więc jest też i opieka

pęknięta skała odkrywa ślady prawdy
z wodą spływa kiedyś pradawna wiedza
kod życia ukazał zapis porządku dawny
od fałszu granicą oddzielona jest miedzą

wiele z tego nie przetrwało, zapomniane
kłamstwo jest lżejsze i milsze dla ucha
szczególna dbałość i troska, zaniechane
prawdy trudnej już nikt z ludzi nie słucha

w iluzji życie więc szybko kołem się toczy
drąży jak kropla w świadomości braki
śmierć za każdym stoi i wszędzie kroczy
żywot wiedzie bez wartości, a więc byle jaki

teraz słowa zmieniają swoje znaczenia
już nie łączą się w zrozumiałe zdanie
skazane na klęskę są piękne marzenia
a kiedyś gwarantowało nam to zaranie

szczęście spływało jak woda wodospadem
już nie kocha nas dzieci matka natura
teraz ziemia buntuje się i raczy gradem
a przed nami piętrzy się problemów góra

4.10.2023 r. godz. 17:34

Elizabeth

autor

Eliza Beth

Napisany: 2023-10-04 Dodano: 2023-10-08 10:44:36

Ten wiersz przeczytano 778 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie