Prawda
Gdzie jest prawda o mnie?
Czy jak moneta złota
w stosie miedziaków nie zniknie
i nie straci blasku?
Gdzie jest dusza moja?
Czy miłość próżna ja uwiodła
i błąka się zlękniona
po bezdrożach grzechu?
Serce niespokojne płacze.
Bo gdy kiedyś sie odnajdzie
i dusza i prawda
czy będą te same?Moje?
autor
Ewa1
Dodano: 2008-08-03 09:25:32
Ten wiersz przeczytano 527 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Autorka napisał;gdzie jest prawda o mnie,gdzie jest
dusza moja?Dusza powie ,gdzie jest prawda.Ładny i
ciekawy temat wiersza,z wsłuchiwania się w siebie
płyną jego strofy.
Prawda leży w Twoim sercu,
tam, gdzie trzymasz swoje skarby…
Ich na widok nie wystawiasz,
znając głębię ich i barwy…
Tylko stamtąd zabrzmi dzwonem
rozłupując jądro czasu
zalśni nieboskłonem w cieple
bez rozgłosu i hałasu…
Prawda o nas jest jak moneta… nie wszyscy widzą
tę stronę, co my. Prawdę, którą znasz o sobie nie
wszyscy muszą znać, ale najważniejsze żebyś Ty
wiedziała, kim jesteś i znała swoją wartość.
wiersz delikatny i subtelny. Aż zasmuciłam się po jego
przeczytaniu, podoba mi się ostatnia zwrotka- Pytania
retoryczne. Podoba mi się...
Świetny wiersz. Powiedziałbym że bardzo dobry i
prawdziwy. Bardzo mi się podoba. :)