Natura Ludzka

Udziwniona w skrajności ludzka natura,
Niezrozumiana ta moralność na dwoje podzielona,
Boskie wyznajesz wartości, wierutna bzdura,
Wszędzie na twej drodze postać demona,

Podążam co dzień za światłem słońca,
Nocą wyznacza mi kierunek gwiazda północna,
Jednak wzrok mnie myli, nie ma końca,
i tak zaszyłem się tu, otchłań pomocna

W niej się odnajduję zawsze od nowa,
Kraina wspomnień, przyszłych wydarzeń,
Noc, rano od początku, poświata chusteczkowa,
Spotkania już nie takie nowe, ciąg udziwnień,

Myślisz że wszystko już rozumiesz,
Nie odnajdziesz prawdy, nikt tego nie potrafi,
Zakładasz maskę przeciętności, inaczej nie umiesz,
Od teraz nie zadajesz pytań, nic i nikt cię nie rani.

autor

vvadim

Dodano: 2007-06-27 08:57:28

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie