przeistaczam się w zjawę

Przeistaczam się w zjawę, chcę wniknąć w Twą duszę,
Chcę zrozumieć Twój stan bytowania, odczuwania.
Stoję na równi pochyłej, nie chce spadać, chcę równowagi,

Dlatego czasami pięścią ciskam, gdy los bywa okrutny,
wyciągnąć chcę obumierające ziarnko miłości,
ze skamieniałej ziemi serca
Dbać..całować....podlewać wzruszeniem
aż ziemia pęknie od ciężaru łez,
pustynia wnętrza odrodzi się oazą
a ziarnko odżyje…

Neti, nie widzę innej kobiety przy sobie,
W Ciebie zapatrzony jestem, czarujesz mnie swoją osobą,
Ja wiem, że anioły czasami gubią pióra,
Dlatego ciągle Cię pielęgnuję, byś świetnością się okryła,

Stańmy w kole stałości chwytając się za ręce...
Śpiewając pieśń podniosłą...
Krążąc wokół lepszej przyszłości...
Białe kartki unoszą się ku górze...
a na nich nasze życie zapisane...
Ponad tym ogromnym światem nie ma nic...
Tylko my...
Zamknięci w dwóch ciałach!
Ja marzyłem o tym a Ty?
Zło zniknie…czas musi płynąć…
Kocham Cię!

autor

Lucek

Napisany: 2004-03-06 Dodano: 2004-06-09 22:22:01

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie