Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Przemeblować ...życie

Może wystarczy bólu i ciągłego łkania.
Pora by dokonać życia przemeblowania.
Otworzyć okna, wpuścić blask nadziei.
Pozostałości wspomnień niech wiatr wywieje.
Stare obrazy schować głęboko do szuflady.
Ciągle być samotnym dłużej nie da rady.
Pora do ludzi wracać ,spojrzeć prosto w słońce.
Niech zakwitną kwiaty na wyschłej łące .
A kropla deszczu na smutnej twarzy
Niech przywróci radość sercu które ciągle marzy.
O dziewczynie z bajki z pałacu wielkiego.
Co zapuka kiedyś do serca mojego.
Tylko czy potrafię kochać znów od nowa.
Gdy serce zdeptane ,i jest go połowa.
Wiem, mówią ze miłość to klucz do nieba.
Tylko go do serca dopasować trzeba..

autor

justyn55

Dodano: 2010-07-09 00:07:36
Ten wiersz przeczytano 1369 razy
Oddanych głosów: 30
Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Na dzień dobry
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (26)

kazap kazap

Umeblować zycie - od nowa...a poprzednie meble
chwile...to bardzo trudne...pozdrawiam

pysia2 pysia2

Bardzo dobra rada, wypowiedziana wierszem. Podoba mi
się :)

Czatinka Czatinka

wiersz mało dopracowany ... sorry :)

GabrielaZ GabrielaZ

bomi chyba coś Ci się pomyliło z tym naśladowaniem ,
wydawało mnie się , że poezję każdy sam tworzy i nikt
nie musi pisać wierszy jak K.O. czy Pani ,może są w
wierszu braki ale dla mnie też liczy się sens wiersza
i to co autorowi w duszy gra, więc sory ale dla mnie
ten wiersz jest super i nie tylko z sympati :)))

justyn55 justyn55

dziękuję za wszystkie uwagi, podpowiedzi i komentarze
.

Ninoczka Ninoczka

Może coś skorzystasz z podpowiedzi? Czytam na głos i
wydaje mi się, że jest rytmiczniej.
/Może wystarczy bólu i ciągłego łkania.
Pora by dokonać życia przemeblowania.
Otworzyć już okna, wpuścić blask nadziei.
Pozostałość wspomnień niechaj wiatr wywieje.
A stare obrazy schować do szuflady.
Ciągle być samotnym dłużej nie da rady.
Do ludzi powrócić, spojrzeć prosto w słońce.
Niech zakwitną kwiaty na wyschniętej łące .
I ta kropla deszczu na wciąż smutnej twarzy
Niech przywróci radość sercu które marzy.
O dziewczynie z bajki, z pałacu wielkiego.
Co zapuka kiedyś do serca mojego.
Tylko czy potrafię kochać dziś od nowa.
Serca zdeptanego została połowa.
Wiem, mówią ze miłość jest kluczem do nieba.
Tylko go do serca dopasować trzeba../ Wiem, że ze mnie
nie poeta ani krytyk. Pozdrawiam

DoroteK DoroteK

"Pora do ludzi wracać ,spojrzeć prosto w słońce." Oj,
pora, bo życie mamy jedno :-)

nikea nikea

Witaj! Przekaz wiersza jest ujmujący i życzę Tobie
wiary, że ,,potrafisz kochać znów od nowa".
Pozdrawiam!

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

starczy (chociaż poprawniej "wystarczy") kogo?czego? -
"ciągłego łkania"; "od nowa" rozdzielnie; jeśli ktoś
napisze, że to jest piękny wiersz, to wyłącznie z
sympatii do autora; a chyba nie o to chodzi w pisaniu
wierszy? 4 zielone stalówki powinny być wzorem do
naśladowania ... pozdrawiam

K.O. K.O.

Pani to czytała ? :) Po /blasku nadziei/ niestety
musiałem zaprzestać :) kurcze, ostatnio dość dawno
czytałem tutaj wiersze - dlaczego nie kształtujemy
umiejętności ??
pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »