Przemijająca miłość

Szok! Pojawia sie jak grom z jasnego nieba,
przychodzi, a człowiek nie wie co zaszło,
choć wciąż jest, to coś z niego uszło.
Sekundy czy nawet setnej do tego nie trzeba.

Stoi teraz uboższy lecz pełen radości.
Utracił w sercu swym miejsca niemało,
w zamian ono jednak wiele ciepła i spokoju otrzymało.
Co dalej? To już nie na jego możliwości,

Wszystko zależy już tylko od jej uczucia,
czy podzieli czy odrzuci szybko te myśli?
Bo nie zawsze w obie strony to się dzieli.
Początek miłości? Koniec złudzeń? Czas życia.

autor

piszczyk

Napisany: 2005-11-20 Dodano: 2006-11-30 23:04:19

Ten wiersz przeczytano 1771 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie