Przemijanie

Kończy się stare
By mogło zacząć się nowe
I tak na okrągło
I tak bez przerwy
Człowiek rodzi się po to
By w swoim życiu pozanć wielu ludzi
A potem umrzeć sam
Tak już jest
i nikt nie pyta dlaczego

Wczoraj szczęśliwi
Całowaliśmy się nad brzegiem rzeki
By dziś cierpiący
Milczeć przy powitaniu naszych rąk
Jednak czas jest najlepszym lekarzem
Ból zabierze w dalekie zapomnienie

Czasami tylko
Gdy nie mogę przypomnieć sobie
Twojej twarzy
Chciałabym stać gdzieś obok
I patrzeć jak wszystko przemija
Wszystko oprócz nas

autor

Jasmina

Dodano: 2006-03-31 07:18:29

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie