Przemijanie

Wszystko przemija, wszystko się kończy, wszystko się zmienia.
Pozostają tylko dusza, miłość, wiara, wspomnienia.

„Panta rhei”, wszystko znika, wszystko tak szybko płynie,
Nieustannie wietrzeje, nieprzewidywalnie ginie.

„Quo vadis, domine?” – często zadaję te pytanie,
Ale nie wiem kto już mógłby odpowiedzieć mi na nie.

Życie każdego jest takie drobne jak porcelana,
Nie pozwól, aby się zbiła lub została sprzedana.

Jeżeli Ty jesteś, tak jak mówisz, uomo vero,
To wiedz „carpie diem, quam minimum credula postero”.

Jednak jeśli życie powie Ci: to już koniec, gracias,
To pamiętaj, niechaj myśl ta Cię zawsze już wzmacnia, że

Pozostała nadzieja, która umiera ostatnia,
Pozostała dusza, krzyż Jezusa i Via Apia.

autor

E...ly

Napisany: 2004-03-04 Dodano: 2004-09-08 16:59:00

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie