O przemijaniu
Nie jesteśmy wieczni,
budzimy się do życia
jak gazanie o poranku.
Jesteśmy uchwytni – przemijamy:
Pierwszy uśmiech, słowo, krzyk,
pierwsze kroki i miłość.
Dorastamy, budujemy fundament,
kochanie, praca, małżeństwo.
Pędzimy przez życie 100 km/h,
a może o wiele szybciej?
Starzejemy się ciałem i duchem,
nieświadomie ulegamy zmianom.
Owoc naszego życia już istnieje,
a my jesteśmy na końcu świata.
Wszystko wraca do początku...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.