Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Przeminie ?

Wśród oceanu słońca smugi cienia się rozszerzają,
Smugi te do porannego światła się upodabniają.
Fala elektromagnetyczna coraz bardziej zanika;
Powolna śmierć amplitudy z interferencji wynika.
Blask płonący uciekać z ciemności daremnie próbuje
Gwiazda gaśnie, blednie, ponieważ wodoru jej brakuje.

Wśród złotego piasku bielejąca budowla się wysuwa,
Trzydziestometrowa rysa czarny wierzchołek rozpruwa
Pod kątem ilości stopni pięćdziesięciu jeden bliskiej.
Wapień wietrzeje za sprawą swej wytrzymałości niskiej
I trójkąt goły stoi, stary, w postaci już nie nowej -
Budowla na każdej elewacji w postaci schodkowej.

Piękno, choć piękne i pięknie stworzone umiera z czasem,
Dlatego nie warto żalić się nad szmaragdowym lasem,
Dlatego nie warto blasku księżyca na dno doliny
Nosić, bo i tak tego czasu wiele nie spowolnimy.
Piękno, choć piękne i pięknie stworzone przed czasem klęka;
Nie znajdziesz piękna w naturze, ponieważ Miłość jest piękna.

autor

Francuz

Dodano: 2005-04-05 18:45:28
Ten wiersz przeczytano 505 razy
Oddanych głosów: 7
Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »