Przepaść samobujczych łez...
I nad tą przepaścią
stoje ja i moje łzy.
Nachylona by skoczyć,
skakają tylko moje łzy.
I wśród goryczy
tylko ja i ja.
Odejść chce w ciemność.
Nie pozwalają łzy.
Odejść bo tak lepiej.
Wymazac nicość.
I już lecieć w dół.
Przedtem zatrzymywały mnie tylko twoje słowa, bym pamiętała... teraz nie zatrzymuje mnie nic...
autor
Ginewra...
Dodano: 2005-11-24 15:58:35
Ten wiersz przeczytano 420 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.