Przepraszam
Za zło, które uczyniłem.
Słowa upokarzające duszę.
Wzrokiem przebite serca
ptaki karmiące nienawiścią
przepraszam to może zbyt mało.
Zawsze pierwszy krok
uwolnienia z cienia nicości.
----
Po co zmieniać świat
gdy obdarza pięknem.
Daje słońce i góry.
Pozwala żyć.
Nie lepiej zacząć od siebie
A później w niebo spojrzeć.
----
Karabin przemawia.
Łatwą krwią i śmiercią
czasami mam do siebie żal.
Że nic nie mogę zrobić.
Jako bezradny pająk tylko próbuję.
Załatać dziury w pajęczynie
aczkolwiek nowe i większe powstają.
Jednak nie tracę nadziei.
I głęboko wierzę.
Że następne pokolenie
Lepiej sobie poradzi.
Autor wiersza Damian Moszek.
Komentarze (2)
Dobrze, że umiemy przepraszać.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ja też mam nadzieję, że następne pokolenie będzie
lepsze od obecnego. Zbyt dużo teraz jest złych emocji
i okruciebstwa.
I - tak, zmianę należy rozpocząć od siebie.
Jeśli więcej ludzi tak zrobi, świat stanie się lepszy,
choć trochę.