Przeróbka 2, (Wy)szłam i (nie)...

Jest to moja wersja utworu Agnieszki Osieckiej "Wyszłam i nie wróciłam"

Dnia 26 października (piątek) 2007 roku o godzinie 18.10 wyszłam z domu i dotąd nie wróciłam. Ulicą Tyniecką goniłam miłość.
Ubrana byłam w czarny płaszcz do kostek i czerwony szalik w szkocką kratę.
Na nogach miałam niebieskie kozaki. Włosy miałam uczesane w kok. Byłam z gołą, ale pełną myśli głową.
Ktokolwiek wiedziałby o losie zaginionej, proszony jest o zawiadomienie komisariatu przy ulicy Malczewskiego.
Gdybym nie wróciła, znaczy to, że dotąd przeprowadzam licytację życia.
Niewykluczone, że idąc nuciłam następującą piosenkę:

Wszystko, co mam,
pokój, co wygląda jak
Pałac Buckingham,
oliwkowe zasłony,
lampę z abażurem
zalotnie przekrzywionym,
słowniki, angielski i francuski
dobrego wydawnictwa,
kolorowe kieliszki do sake
nigdzie już takich nie kupicie,
stronice wierszy umoczone w Gangesie,
ząb rekina na solidnym rzemyku,
apaszkę pachnącą Niną Ricci,
soczyście niebieskie chabry
w złotej ramie,
portret dziewczynki w żółtej sukience,
szafirową szkatułkę
a w niej moje łzy,
drewniany zegarek, który tyka tylko
odrobinę ciszej od mojego serca,
wszystko to, o czym nawet nie wiem,
że mam,
Nie zabierajcie tylko mojego kota,
któremu od lat wszeptuję w ciepłą sierść
najdroższe mi imię
A tak, wszystko bierzcie
i oddajcie mi w zamian Jego.

Tak, oczywiście
uprzedziłam go
On tylko się boi...

autor

Nina18

Napisany: 2009-02-14 Dodano: 2009-08-28 22:13:09

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie