W przestrzeni

W przestrzeni
po drodze suchej i mokrej
spojrzałem wśród drzew i bloków
na źródło
i na kres źródła
Dlatego już za mało jest słów
by wyrazić każdy oddech
za mało
jest spojrzeń
by znaleźć idealną źrenicę
Za mało jest kropli
by zalać się chcianym jeziorem
W przestrzeni
w krórą wstrzeliliśmy się
wtopiliśmy się w tło snów pokoleń
W przestrzeni
z której gwiady się śmieją
Nie pregrywa niestworzone.

Milczy to, co nie powinno milczeć

i błądzi każdy człowiek ...

autor

Uranos

Napisany: 2006-10-01 Dodano: 2006-10-01 15:11:00

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie