przesyt

Boże mój zachowaj mnie
Od próżności posiadania
Od przyzwyczajenia zbrodni
Do miłości doczesnej

Boże mój nie daj mi
Nie zaspakajaj miłości
Nie spełniaj szczęścia
Uczuć płowych przeistoczeń

Boże mój zamknij klatkę
Celibatu uczuć pięknych
Na wieki i klucz odrzuć
W głębiny piekielne, morza zapomniane

Boże mój pozwól cierpieć wieczności,
Niech głębia ta pozostanie
W horyzontu ludzkiej sferze
Niedościgniona ale najbardziej upragniona

Boże mój z serca smutku proszę
Kwiat duszy w cierpieniu pozostaw
Ale nie maczaj ciała i umysłu
W zepsutej toni PRZESYTU…


Niech miłość ma nie spełni się
Ale na wieki czystą będzie
Jak anielskie serce białego Stróża

autor

meloandra

Dodano: 2007-04-19 15:22:44

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie