Przeszłości głos
Drzewa opadłe z liści,
samotne, choć razem stojące
wśród wiatru szumu
wołanie o pomoc nieustające.
Przestały już tęsknić,
za zniszczonym niebiem
śpiewem skowronków,
cichym bólem,
naznaczone grzechem.
Odgłos przeszłości, tykanie
bicie serca, cierpienie
nie znajdą wytchnienia,
cichy ich los.
Przeznaczenie ?
autor
Amie
Dodano: 2006-03-17 16:59:57
Ten wiersz przeczytano 536 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.