przewrotnie

przepraszam, że czegoś mi trzeba,
że czasem się pragnąć ośmielam,
bo mogę też kłamać, jak wolisz,
lecz wtedy nie pójdę do nieba

właściwie zgubiłam się troszkę,
kazałeś, więc sobie przyrzekłam
nie mówić, że tęsknię, czy kocham,
chcę prawdy, lecz nie chcę do piekła

więc jak mam się z życiem uporać,
gdy nijak nie mogę uwierzyć?
wychodzi mi ciągle to samo,
czy prawdą, czy kłamstwem - wciąż grzeszysz

autor

Alicja

Napisany: 2008-03-10 Dodano: 2008-03-11 00:21:51

Ten wiersz przeczytano 843 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie